امروز توی دانشگاه با دیدن ظاهرم تقریبا همه هنگ کردن ... حتی آراد هم چند ثانیه خیره خیره نگام کرد ... با ترس به جای خالی رامین نگاه کردم ... نیومده بود خدا رو شکر ... با کتکی که از وارنا خورد حالا حالا ها نباید هم پیداش بشه ... یکی از دوستاش به یکی دیگه شون گفت رامین یک ترم مرخصی پزشکی رد کرده ... خیالم راحت شد که فعلا شرش کم شده ... اگه از دستش شکایت می کردم پدرش رو در می آوردن ... فقط به خاطر اینکه وارنا حالشو گرفت بیخیالش شدم ... نگار خیلی پیله کرد تا بفهمه چی شده و چه بلایی سرم اومده منم فقط گفتم تصادف کردم ... با نداشتن ماشین قضیه توجیح شد و همه باور کردن ... بین کلاس ها وقتی آراگل رو دیدم همین رو تحویلش دادم ولی فهمید دروغ می گم ... حداقل اون دیگه می دونست ماشین من رو داغون کردن ... من تصادف نکردم ... ناچارا همه چیز رو براش گفتم ... بیچاره آراگل رنگش شده بود مثل گچ چند بار منو بغـ ـل کرد و گفت:
- چرا اینجور می کنی دختر؟ چرا فکر می کنی همه مثل خودت خوبن؟ اگه بلایی سرت آورده بود چی؟
بازم یه دنیا موعظه تحویلم داد و عجیب بود که من موعظه هاشو دوست داشتم ... نقل قول از پیامبرشون و اماماشون برام می گفت راجع به حدود رابطه با نامحرم ... و من با اشتیاق گوش می کردم ... این بحث ها رو دوست داشتم ... وقتی کلاسمون تموم شد هم اصرار کرد که برم خونه شون ... اول قبول نکردم ولی اینقدر که اصرار کرد ناچار شدم همراهش برم ... آراد بی توجه به ما سوار ماشینش شد و رفت و طبق معمول لج منو در آورد ... من که عمرا پامو توی ماشینش نمی ذاشتم ولی حداقل یه تعارف که می تونست بکنه ... پسره پرو! باید یه حال اساسی ازش می گرفتم کاش موقعیتش تو خونه شون جور بشه ... دور تا دور حیاط بزرگشون باغچه بود ... باغچه هایی پر از درخت میوه و گل ... آدم فکر می کرد پا گذاشته توی بهشت ... خونه ما اصلا باغچه نداشت ... از حیاط عریض و طویل خونه گذشتیم و از پله های جلوی در رفتیم بالا ... یه در شیشه ای بزرگ سرتاسری که پذیرایی خونه شون از اینطرفش کامل مشخص بود ... در کشویی رو باز کرد کفشاشو در آورد و به من گفت:
- بفرما تو ... خونه خودته ... خیلی خوش اومدی ...
اصولا توی خونه خودمون با کفش می رفتم تو ... ولی وقتی آراگل در آورد یعنی منم باید در بیارم دیگه ... کفشامو در آوردم و رفتم تو ... ااااا چه دکوراسیون خوشگلی ... کف خونه پارکت قهوه ای سوخته بود ... مبل ها دو دست سلطنتی با پارچه های آبی و سورمه ای رنگ ... فرش ها همه دست باف با گل های ریز آبی .... چند تا تابلو فرش با قابای خوشگل که روش جملات عربی نوشته شده بود ... گفتم شاید قرآن باشه ... آراگل که نگاه خیره منو دید گفت:
- اونو می بینی؟
و با دست به اولین تابلو اشاره کرد ... زمیینه مشکی بود و نوشته هاش با طلاییی براق بافته شده بودن ... سرمو تکون دادم و گفتم:
- اوهوم ...
- اون وان یکاده ... آراد برای روز مادر هدیه داد به مامانم ... برای مامان خیلی عزیزه ...
- قرآنه؟
- آره ... برای چشم زخم موثره ...
- چه قشنگ بافته شده ...
- خیلی ... کار بهترین بافنده های بختیاریه ... ابریشم خالص ... خدا می دونه آراد چه وسواسی براش به خرج داد ...
محو نوشته ها شدم و سعی کردم بخونمش ... آراگل بلند بلند خوندش و گفت:
- عربیت خوبه؟
- ای بد نیست ...
جلوی تابلوی بعدی که نوشته هاش خیلی ریز بود و اصلا نمی شد بخونمش ایستادم و گفتم:
- این یکی چیه؟
- این زیارت عاشوراست ... دعای امام حسین روز عاشورا ... صحرای کربلا ...
یه لحظه حس کردم بدنم از درون لرزید ... خدایا چرا اسم این مرد همیشه مو رو به تن من راست می کرد؟ زمزمه کردم:
- امام حسین رو خوب می شناسم ...
- چقدر می شناسی؟
- می دونم که به خاطر اسلام جون خودش و خونواده اش و یارانشو گرفت کف دستش و جنگید ...
آراگل چونه اش لرزید و گفت:
- امام حسین یه اسطوره است ...
نشستم روی یکی از مبل ها ... سعی کردم اون افکار رو از خودم دور کنم ... اسم امام حسین بدجور توی ذهنم زنگ می زد و داشت عصبیم می کرد ... انگار میخواستم فرار کنم ...
پس گفتم:
- آراگل مامانت نیستن؟
- چرا ... داره نماز می خونه ... می یادش الان ....
- آراگل یه چیزی بگم نه نمی گی؟
- تا چی باشه ...
با التماس نگاش کردم و گفتم:
- می شه اتاق داداشتو ببینم؟
- هی هی هی ... می خوای شیطونی کنی؟
- جووووون من!
خندید و گفت:
- نشونت می دم ولی جون آراگل دست به چیزی نزنی که بعد بیاد منو بکشه ها ...
- باشه قول می دم ...
ولی خودم هم چندان مطمئن نبودم ... دوتایی رفتیم سمت اتاق آراد ... خیلی کنجکاو بودم ببینم اتاقشو ... در اتاقو باز کرد و کنار ایستاد ...