بعد چند دقیقه دیدم که کامران فریاد زنان همونطور که اسمم و صدا میزم دویید از خونه بیرون
اروم از پشت درختا اومدم بیرون و رفتم سمت در
با دیدن من اومد جلو ومحکم خوابوند تو گوشم
با چشایی که خالی از هراحساس و سرد سرد بود زل زدم تو چشاش و هیچی نگفتم
یه قطره اشکم نریختم خیلی وقت بود تبدیل شده بودم به یک سنگ
-کدوم گوری بودی؟
-رامو کشیدم و از کنارش رد شدم که دستمو گرفت وبا حرص گفت
-گفتم کدوم گوری بودی؟
-کور که نبودی ببینی از کدوم گوری دارم میام
-دفعه اخرت باشه میای تو حیاط فهمیدی
یه پوزخنر بهش زدم که بیشتر حرصش گرفت دستمو محکم فشار دادو گفت فهمیدی یانه؟
-همه که مثل تو نفهم نیستن دستمو ول کن
یکی دیگه خوابوند تو گوشم و گفت
-بار اخرت باشه با من اینجوری حرف میزنی فهمیدی؟
-ازت متنفرم متنفر
-هه هه فکر کردی بنده عاشق سینه چاکتم کور خوندی عروسک تو فقز به در یه شبم خوردی الانم مجبورم نگهت دارم وگرنه شوتت میکردم بیرون عادت ندارم از یکی دوبار استفاده کنم
دستمو محکم کشوندم از دستش بیرون و یکی خوابوندم تو گوشش و با عصبانیت داد زدم
-بیین چی از دهنت در میاد بیشعور نفهم ولم کن بذار برم تو که استفادتو ازم کردی دیگه چی از جون من میخوای هان؟
دستشو گذاشته بود رو صورتش و با تعجب به من نگاه میکرد
خودم و که خالی کردم و تمام چیزایی که تو دلم مونده بود و بهش گفتم
بعدم بدون توجه بهش راه افتادم سمت خونه و یه راست رفتم سمت اتاقم و در وقفل کردم
رو تختم دراز کشیدم
دلم واسه خونه تنگ شده بود
تو فلشم و که با خودم اورده بودم به ال سی دی کوچیکی تو اتاق بود وصل کردم
تموم اهنگایی که یه زمانی واسه خودم ریخته بودمشون
با هر بیتی که میخوند اشکام گوله گوله میریخت پایین
اگه بدونی من چقد دلم تنگ شده
همه دلخوشیم همین یه اهنگ شده
در نمیاری اشک منه احساسی و
بغل نمی کنی اونکه نمیشناسی و
اگه بدونی این روزا چقد داغونم
چقد مراقب وسایل این خونه ام
دعاکن اون روزای خویمون برگرده
ببین ندیدنت چقد شکستم کرده
خستم کرده
اگه بدونی ازین خونه میرم چی
اگه بدونی من از غصه پیرم چی
اگه بدونی عکسات و بغل کردم
اگه بدونی من دارم میمیرم چی
(اهنگ اکه بدونی علیرضا طلیسچی)
یهو احساس حالت تهوع بهم دست داد بدو دوییدم سمت در اتاق و بازش کردم
دوییدم سمت دستشویی کامران که تو سالن نشسته بود با تعجب بهم نگاه میکرد
با شدت عق میزدم تمام محتویات معدم خالی شده بود
کامران در و باز کردو با نگرانی پرسید چی شده بهار؟
کنارش زدم و رفتم بیرون
—---------
دنبالم راه افتاد و از پشت شونم گرفت
برگشتم وبا داد گفتم
-به من دست نزن ازت بدم میاد
-خوب بابا حالا چرا هار میشی تقصیر منه که خواستم ببینم چه مرگته اصلا برو بمیر
بعدم رفت رو کاناپه لم داد
دیگه حوصله این و نداشتم
-اره میخوام برم بمیرم دست از سرم بردارررررررررررررررر
بعدم رفتم تو اتاق شققققققق درو کوبوندم به هم
اروم رفتم طرف تختم وروش دراز کشیدم خیلی حالم بود همش حالت تهوع داشتم
عکس کامران و که روی میز کنار تختم بود برداشتم و نگاش کردم
اولین باری بود که با دقت نگاش میکردم
پووستی سفید و چشای سبز رنگ با مزه های کشیده و دماغی صاف و متوسط که به صورتش میومد،با لبایی نه بزرگ و نه کوچیک همیشم رو صورتش ته ریش کمی داشت درکل خیلی جذاب بود
از هیکلشم معلوم بود که ورزشکاره
از خودم حرصم گرفت که نشسته بودمو ارزیابیش میکردم با عصبانیت روی تخت نشستم و عکسش و کوبوندم به دیوار که با صدای وحشتناکی خورد شدو ریخت رو زمین
یهو در اتاق باز شد و کامران با عصبانیت اومد داخل
-چته ؟چه مرگته؟این ادا اطوارا رو واسه من درنیار تو زن منی نیاوردمت اینجا خاله بازی کنی باید وظیفه زن و شوهریت خوب انجام بدی فهمیدی خوشم نمیاد یه ماهه اعتصاب کردی شیرفهم شد؟